Kruidenthee "Gal, lever en bloedsuikerspiegel" Mariadistelkruid

KRUIDENTHEE "GAL,lever EN BLOEDSUIKERSPIEGEL" BESTAAT UIT 100% NATUURLIJK MARIADISTELKRUID. MARIADISTEL WORDT VOORAL GEBRUIKT OMWILLE VAN HAAR BESCHERMENDE EIGENSCHAPPEN DIE GOED ZIJN VOOR DE LEVER EN DE GAL. MARIADISTEL BESCHERMD LEVER EN GAL TEGEN TOXISCHE STOFFEN ZOALS ALCOHOL EN BEPAALDE GENEESMIDDELEN EN LEVERAANDOENINGEN. SYLIMARINE (EN DEVIRAAT SILYBININE) EEN BESTANDDEEL VAN MARIADISTEL IS BEKEND OM ZIJN ANTIOXIDATIEVE EN ONTSTEKINGSREMMENDE EFFECTEN. OOK IS DEZE ZEER GESCHIKT VOOR (DIABETES TYPE2)

GEBRUIK : 2 ETL./KOPJE            100°C                  8-10MIN.                                 Van de mariadistel worden de zaden uit de bloem geklopt en gebruikt als geneesmiddel. Daarnaast kunnen de bloemhoofdjes zonder de groene schutbladeren, dus alleen het gekleurde gedeelte, gegeten worden. Ook kan de wortel van deze plant gegeten worden; je kunt mariadistelwortels op dezelfde manier bereiden als schorseneren. De jonge stekelloze bladeren kunnen in een salade worden gedaan of als spinazie worden gekookt. Zelfs de bloemstelen kunnen gekookt en gegeten worden. Mariadistel is behalve een geneeskrachtig kruid een wilde groente. Mariadistel wordt op diverse plekken in de wereld op grote schaal verbouwd omdat het een belangrijke plant is voor de farmaceutische industrie.Dioscorides beschreef als eerste de medicinale werking van mariadistel. Hij raadde bij hoest wortel aan, gemengd met honing. In het oude Griekenland werd de plant voornamelijk gebruikt tegen witte vloed en longontsteking. Plinius de Oudere, die behoorde tot de antieke Romeinen, zag in mariadistel een uitstekende manier om gal af te drijven. In de oudheid was de mariadistel een veel gegeten plant. De bloem werd net als artisjok gegeten, de gebrande zaden dienden als een soort cafeïnevrije koffie, de jonge bladeren werden gekookt en de bloemstelen at men als asperges.In de Middeleeuwen werd de Griekse en Romeinse kennis over mariadistel verspreid naar de rest van Europa. De plant werd niet alleen in het wild gevonden; ze werd gekweekt om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Men gebruikte de plant bij lever- en miltproblemen, geelzucht, galkoliek, chronische hoest en bloederige diarree. De plant werd daarnaast in zijn geheel vermalen om als veevoer dienst te doen.Vanaf de 16e eeuw werd de leverbeschermende werking van mariadistel als zijn belangrijkste eigenschap gezien. Lonicerus, een belangrijk Duitse arts, heeft in een kruidenboek rond 1550 geschreven dat de mariadistel goed werkt tegen leverziekten. John Evelyn schreef dat als de plant van zijn stekeltjes was ontdaan het een prima wilde groente was die vooral aanbevelenswaardig is voor zogende moeders. Culpeper, een Engelse kruidenwetenschapper uit de 17e eeuw schreef dat de mariadistel een goed medicijn is voor lever- en miltkwalen. Vooral bij geelzucht was mariadistel in die tijd het belangrijkste medicijn. Shulz zei in 1919 dat de plant positief werkt bij problemen met vrouwelijke geslachtsorganen. In 1954 kwam men erachter dat silymarine, een verzamelnaam voor een flavonoïdenmengsel, de belangrijkste werkzame factor is van mariadistel. Sinds 1970 behoort mariadistel to de meest onderzochte planten op wetenschappelijk gebied. Een van de bevindingen is dat dieren die mariadistel hebben gegeten immuun zijn voor de groene knolamaniet, een zeer giftige, dodelijke paddenstoel die onherstelbare leverschade veroorzaakt. Mariadistel wordt als geneesmiddel gebruikt als een ondeskundige van giftige paddenstoelen zoals de groene knolameniet eet.De reeds genoemde geneeskrachtige kenmerken zijn de primaire werkzaamheden waarvoor fytotherapeuten mariadistel aanwenden. Daarnaast zijn er een aantal secundaire werkingen van deze prikkelende plant:

Bladeren mariadistel 

• Behalve de lever beschermt mariadistel de nieren voor toxische stoffen,
• De bitterstoffen maken het een spijsverteringsbevorderend en mild laxerend kruid,
• Het bevordert moedermelkmelkvorming,
• Het remt ontstekingen,
• Mariadistel is vochtafdrijvend en bloedzuiverend,
• Het werkt krampopheffend,
• Het is een koortswerende plant,
• De alvleesklier wordt beschermd en de bloedsuikerspiegel verlaagt waardoor het een middel is bij suikerziekte of diabetes mellitus,
• Doordat het ontstaan van bloedvaten in tumors wordt tegen gegaan is het een kankerbestrijdende plant.